วันเสาร์ที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2551

ถึงบาร์เซโลน่า...และ



กราบขออำไพแฟนคลับสเปนทุกๆ ท่าน ที่หลอกให้อ่านเที่ยวโง่ๆ ตอนแรกอยู่ตั้งนาน (นม) เนื่องด้วยช่วงนี้ "งานเข้า" จัดเหลือเกิน ทั้งงานราษฎร์ งานหลวง งานเจ้า (นาย) วุ่นวายไปสักนี้ดส์ กว่าจะพามาเที่ยวโง่ๆ กันต่อได้ก็แทบลืมไปเลยว่าเคยไป (ฮา)

ความเดิมตอนที่แล้ว มาถึงในเมืองบาร์เซโลน่า ก็ยังโง่ต่อ (แต่ไม่มาก) เดินหา โอ๊สตัล โปรตุเกส ที่จองเอาไว้ ตามแผนที่ที่สาธยายเอาไว้ในใบจองเป๊ะ หาป้าย Hostal Portugal ไม่เห็นจะเจอ เจอแต่ Pension Portugal ก็เกือบสุดถนนแล้ว คงจะใช่ที่นี่เอง ท่านว่าอยู่ชั้น 1

กดออด... ประตูเปิด... ชั้นแรก ไม่มีร่องรอยของการเป็น โอ๊สตัล แต่อย่างใด

ขึ้นกระได... วนครั้งที่ 1 เฮ้ย ! ยังไม่มีอีกว่ะ ใช่เปล่า (ฟะ)

แทนที่จะพะรุงพะรังกัน ก็เลยตกลงกันว่า ทิ้งกระเป๋าไว้ (แม่ม) ที่กระไดนี่แหละ เดี๋ยววิ่งขึ้นไปก่อน รู้สึกจะวนขึ้นไปอีก 2 รอบด้วยกัน จึงจะเจอหนุ่มหน้าขาวแต่คมเข้ม (แต่คาดว่ามิใช่คนสเปน เนื่องจากพูดภาษาอังกฤษได้ดี อิอิ) "ที่นี่โอ๊สตัสโปรตุเกส ใช่บ่" he พยักหน้าหงึกๆ "แม่นแล้วอีนางเอ๊ย" (อย่าลืมว่า บาร์เซโลน่าอยู่ภาคอีสาน ฮิๆ)

ขอโทษครับ คุณพี่ บ้านผมอย่างนี้เขาเรียก ชั้น 3 แล้วนะพ่อคุณ ไปรู้ตอนขึ้นลิฟต์ที่เมืองไหนสักเมืองหลังจากนั้น ว่า ที่สเปนเริ่มนับชั้นแรกเป็นชั้น 0 แล้วมีชั้น -1 ค่อยชั้น 1-2-3 ตามลำดับ -- โอ๊ย ตรูจะบ้า

เห็นมั้ยครับท่านผู้ชม แค่เดินหาโรงแรมที่พัก ยังมีเรื่องราวมากมายขนาดนี้

ที่บาร์เซโลน่า เรามี 3 เตียงนอน เนื่องจากโต้โผที่ต้องการมาสเปนนัดกันว่า จะมาขึ้นฝั่งที่บาร์เซโลน่า ดังนั้น เตียงของเพื่อนผู้เบี้ยวไม่มาซะงั้น จึงกลายเป็นที่วางสมบัติบ้าของพวกเราที่จะต้องค้างกันถึง 2 คืน

ว้าว! รัก (บาร์เซ) กันจริง

น้ำก๊อกที่กะว่าจะมาประทังชีวิตเราในบาร์เซโลน่ารสชาติฝาดเฝื่อนเป็นอย่างสูง โชคดีเมืองใหญ่ประมาณเชียงใหม่บ้านเรา มีซูเปอร์สโตร์อย่าง คาร์ฟูร์ ไว้ให้ได้ฝากชีวิต ที่มีทั้งน้ำดื่มและผลไม้ราคาถูก!

โอ้แม่เจ้า สตรอว์แบร์รี่ผลใหญ่เกือบเท่าฝ่ามือ สะใจมากๆ

เย็นวันแรกเราเดินเซอร์เวย์หนทางใกล้บ้านกลางอากาศหนาวราวๆ 15 องศา ฟังดูเหมือนไม่น่าจะหนาวเท่าไหร่ แต่ทำไม่รู้สึกหนาวมากก็ไม่รู้ สงสัยยังปรับตัวไม่ได้ โดยเฉพาะกระแดะชอบเรือที่มีเสากระโดง จึงไปเดินเล่นบริเวณท่าเรือเพื่อชักภาพสวยๆ ยามโพล้เพล้กัน

หนาวสั่นกันไปเลยสิคุณ

อิอิ มันยังไม่เริ่มเที่ยวซ้ากที ...

(to be continued...) ก่อนแล้วกัน เนอะ

ไม่มีความคิดเห็น: